Parkinson genellikle 50 yaşından sonra ortaya çıkan nadiren 40 yaşın altında
beliren yavaş ilerleyen bir klinik tablodur. Parkinson daki en önemli
belirtilerden birisi istirahat halinde görülen tremor yani titremedir. En çok
ellerde görülür tremor genellikle saniyede 3 – 7 vuruşlu olup bir amaca yönelik
hareket esnasında ve uykuda; Örn. bir bardağı tutmak için uzanıldığında
kaybolur. Parkinsonda diğer önemli bir belirti kas tonusundaki artmadır bu
nedenle hastada bir katılaşma vardır hastaya pasif bir hareket yaptırılmak
istendiğinde bir dirençle karşılaşılır. Örn. hastanın bükülmüş kolu dirsekten
açılmaya çalışıldığı zaman karşılaşılan direnç nedeni ile hareket zorlaşır buna
dişli çark arazı adı verilir. Diğer önemli bir belirti hareketlerdeki genel
yavaşlamadır. Yürüyüş küçük adımlarla kolları sallamadan ve vücut öne eğik (
antefleksiyon postürü ) pozisyondadır.
Bunlara ilave olarak mimiklerde azalma monoton ve kısık sesle konuşma ve oturup
– kalkma güçlüğü de hastalığa eşlik eder. Her vakada rastlanmamakla birlikte
hipersalivasyon (salya artımı) sebore (ciltte ve saçlı deride yağlanma pullanma)
konstipasyon (kabızlık) sık görülen; empotans enkontinans (idrar kaçırma)
ortostatik hipotansiyon seyrek görülen otonom sinir sistemi belirtileridir.
Depresyon ve ileri devrelerde demans (bunama) görülür. Hastalık tablosu hastadan
hastaya değişebilir. Bazan hastalık uzun yıllar sadece tremor ve adelelerde
kasılma ile birlikte seyreder. Bu tabloya Hemiparkinsonizm denir. Bazanda tremor
olmaksızın hareketlerde yavaşlama adelelerde katılaşma ve duruş bozukluklarının
ön planda olduğu ve daha hızlı ilerleme gösteren vakalara rastlanır.
Parkinson hastalığının temel belirtileri
Titreme (Tremor),
Kaslarda sertleşme (Rijidite)
Hareketlerde Yavaşlama (Bradikinezi)
Yüz ifadesinde donukluk (hipomimi)
El yazısının bozulması (mikrografi)
Parkinson Hastalığında Duruş ve denge Bozuklukları
Yürüme bozukluğu yürürken kilitlenme ve düşmeler